!! WIE VAN DRIE !! !! WATERMAN VAN HYDRA !!
!! DOLFIJNEN !! !! DOLFIJN !!
!! SPINAKER !!
Woensdag
Nou de prijsvraag van gisteren heeft wat losgemaakt. We worden bestookt met emails, hardstikke leuk, dat jullie zo enthousiast reageren, maar het goede antwoord heb ik nog niet gezien. Er is dus nog hoop voor degene, die nog niet hebben durven of kunnen reageren. Een kleine hint naar de oplossing: Wellicht op het internet de volgende site's nog niet gevonden: Griekenland Archeolgie of Griekenland Zoölogie. Wellicht de kans van je leven.
Net als in Poros 's morgens de stad ingegaan, nou ja, samen met Tim alleen maar straatje na straatje naar boven gelopen, om een overzicht van Hydra van boven af te kunnen zien.
Markant figuur in Hydra is mijn onbekende broer, ook een baardaap, die iedereen met raad en daad behulpzaam is. De eerste keer, dat wij in Agina lagen, hadden wij de ankerketting van een ander schip aan ons anker hangen. Ik vond het goed idee, om met de pikhaak deze ankerketting van ons anker te lichten. Nou dat ging prima, maar wat de diepte inging was niet alleen de ankerketting, maar ook de pikhaak. Alleen het handvat had ik nog in mijn hand.
Dus toen ik die markante figuur uit Hydra in zijn roeibootje allerlei troep uit de haven zag ophalen, waaronder een pikhaak, dacht ik direct: dat is natuurlijk onze pikhaak, die vanuit Agina naar de haven van Hydra gedreven is. Hoe de discussie geweest is tussen mij en dat persoon uit Hydra houden wij binnenscheeps, maar ik heb niet alleen een handvat maar ook een pikhaak, dus hoef ik Stephan( je weet wel, degene van de inventarislijst, die altijd van tevoren ingevuld moet worden), vrijdag niet meer te melden, dat ik een pikhaak mis. Alhoewel, de pikhaak, die we nu hebben, is langer dan degene, die we meegekregen hebben, dus weer een gratis zeildag erbij.
Helaas is de vorige zin weer een cryptische omschrijving, die niet door iedereen begrepen zal worden, maar wie de schoen past, trekke hem aan. Als je echt alles moet uitleggen, dan is de lol eraf.
Hydra is een leuke stad en haven en je ziet er veel ezels, soms vraag je je af, wie van de drie de echte ezel is. Wat ook bijzonder was, dat we daar voor het eerst Nederlanders ontmoet hebben in onze vakantie. Rare mensen hoor, die praten engels tegen je, net of wij geen Nederlands zouden verstaan. Dat gebeurt bij ons in Nederland trouwens andersom ook. Kom je daar met je boot in Friesland b.v. Lemmer, beginnen ze Duits tegen je te ......len, snap ik ook niet hoor, maar misschien komt het door mijn "dikke" kop.
Onderweg van Hydra naar P. Epidravos ging niet de doos, maar in ons geval de zak van Pandora open en wat zat erin: een spinaker van wel heeeeeeeeeel veel vierkante meters, standaard op ons schip aanwezig, zonder meerprijs, dus weer een dag erbij(weer een grapje math). Maar goed na opnieuw een aantal uren met een zeer flauw windje van achteren, riep Jane: waarom zetten we de spinaker niet eens op. Uiteraard alom verschrikte gezichten van hoe werkt dat, heb ik nooit gedaan, eerst uitzoeken hoe het op deze boot werkt(geen beschrijving) en de keren, dat wij met onze eigen boten gevaren hebben, hebben we "hem"(is een spinaker eigenlijk mannelijk of vrouwelijk?) Toch vrij snel weer laten zakken. Gaarne verneem ik wat uw gedachten hierover zijn.
Excuses voor de schrijfstijl van deze laatste zin, maar in de schaarse vrije tijd, die ik in deze vakantie heb, ben ik net een boek aan het lezen over de Engelse diplomatie in Duitsland.
Maar met deze gigantische spinaker hebben we uren achter elkaar met plezier gevaren en zelfs een keer mee overstag gegaan. Hadden we met de Whitbread meegedaan, dan lagen we direct achterin het veld. Zoveel Sun Energy hebben wij natuurlijk ook niet . Alhoewel sun genoeg, energy wat minder.
Hadden we net die spinaker met veel energie weer in de zak van Pandora, kwam de volgende energievreter zich aankondigen: een positieve jachtkreet: DOLFIJNEN op vijf voor twaalf volgens Jane, nou dat klopte, een hele week opgewacht. Zoals Jane al zei, in een gebied, waar een dode dolfijn aangetroffen wordt, zijn de levenden flippers verdwenen.
Eindelijk uitgebreid dolfijnen om de boot en niet zoals de eerste keer bezijden Naxos eventjes, maar lang en met velen, genoeg om op digitale foto en digitale video op te nemen.
Na al deze enerverende gebeurtenissen kwamen wij uiteindelijk in de zeer rustige baai van Palaia Epidravos aan.
Wat we daar beleefd hebben, kunt u in de volgende aflevering van deze homepage lezen. Voor u als bezoeker spannend afwachten bij het inloggen, voor ons een weet, daar wij een iets achterlopen op het beleven en het schrijven van(het lijkt wel werken zeg).
Nu, voor deze late avond(23.00 Griek 091097) tot mails, horens en ziens.
P.S. Niels, onze zoon is woensdagavond teruggekomen van een jaar Australië, dat is deze week internationaal aankomen in Nederland.
Gegroet zij u allen