Zaterdag


Vandaag is echt de laatste dag van onze vijftiendaagse vakantie in Griekenland aangebroken. Gisterenavond de laatste vijf Cup of Soup opgemaakt(vijf van de tachtig, die wij op aanraden van de charteraar meegenomen hadden, niet te koop in Griekenland, zeer zeker meenemen als u zelf plannen heeft om naar Griekenland te gaan.

's Morgens vroeg om kwart voor vijf op, daar de taxi's om half zes op de steiger zouden zijn. Buren tegenover ons, die 's nachts tot drie uur luidruchtig waren geweest moesten op dezelfde tijd weg en daar ik het schip al zag drijven(er dreven er trouwens heel veel in die haven), gingen er al een paar van ons naar de taxi's, maar goed ook, de eerste buur zat al in een van onze taxi's.

Voor de zekerheid maar vroeg op het vliegveld aanwezig, veronderstel, dat we dezelfde problemen kregen als op Kos tijdens de heenreis. Maar geen moeilijkheden, de balie was zelfs nog gesloten. Het leuke van de kleine vliegvelden is, dat je in de gelegenheid bent het vliegtuig van dichtbij te zien. Wat is de inkijk in een straalmotor dan indrukwekkend en wat ziet dat er op een foto raadselachtig uit. Toen onze captain on speaking terms was, meldde hij dat er in Nederland een windje zeven was. Hadden we de Griekse en Nederlandse winden qua sterkte maar met elkaar kunnen delen. Alhoewel op de boten was er ook nog wel een Nederlandse wind aanwezig, maar daar liep het schip niet harder van.

 

Via een tussenstop in Thessaloniki rond de middag op Schiphol aangekomen, waar de gebruikelijke taferelen als wachten op bagage en begroeten van afhalende families en bekenden.

Jan dacht laat ik maar weer eens opvallen, op de heenweg was het paspoort verlopen, nu was het de verkeerde rugzak, die hij in de haast mee naar buiten genomen had om Monique, zijn vriendin te zien. Hij maar lachen, dat de rest aan de band moest staan wachten op de bagage. Wie het laatst lacht........

Dat het in Nederland flink gewaaid had, bemerkten wij bij onze thuiskomst. Een groot deel van een van de platanen was afgebroken en lag over het pad heen, gelukkig stond er geen auto op die plaats. We konden meteen aan het werk, brrrr.

 

De beestenboel was gelukkig niet weggewaaid en begroette ons met groot kabaal en vertelden ons in het Grieks, dat ze blij waren, dat we allemaal weer heelhuids terug waren. 

Morgen gaan we maar eens op onze eigen boot kijken, of daar alles nog heel is. Qua ruimte zal het wel even wennen zijn, wanneer je van een 51 voeter overstapt naar een 33 voeter, daarentegen ruik je wel weer de vertrouwde geur van ijzer en met ijzer moeten we vanaf maandag toch weer de volgende bootvakantie verdienen.

Ongetwijfeld zijn we volgend jaar weer van de partij, maar dat zal zeer zeker niet in het hoofdseizoen zijn. Als je nu soms nog de drukte ziet in de havens en de bijna lege maar gigantisch grote terrassen, kun je je een voorstelling maken, hoe dat er 's zomers toegaat. Een voorjaarsvakantie lijkt ons ook heel leuk, alles nog niet zo dor, mensen fris gestart voor het nieuwe seizoen.

Kortom een heerlijke vakantie met wellicht wat weinig wind, maar met heel veel mooi weer, mooie omgeving en veel afwisseling en gezelligheid.

De opzet van de homepage is wat teveel van het goede geweest, elke dag zijn er toch heel wat uurtjes ingestoken om video en camera beelden te selecteren en in te lezen, een verhaaltje erbij maken, klaarmaken voor verzenden en het verzenden zelf. Het controleren of alles werkte, werd steeds lastiger, daar de homepage uitgroeide naar een 3,5 Mb en de verbinding via GSM maar een snelheid heeft van 1Kb per seconde. Maar zoals eerder vermeld, we hadden de charteraar een reisverslag beloofd, dus dan maar meteen onderweg, als alles nog vers in je geheugen zit.

We waren dan ook uiteraard heel blij met de mailtjes voorzien van opmerkingen, dat er iets niet werkte en uiteraard netzo blij met alle andere mailtjes.

Excuses voor het feit, dat niet alle dagen op tijd binnen waren of niet altijd werkten, ook het hele digitale verhaal was leuk om mee gemaakt te hebben.

Momenteel(zondag 12 oktober 12.30) trachten we de laatste foutjes eruit te halen en dit epistel het net nog op te gooien.

De uitslag van het raadsel hebben wij nog steeds niet, zelfs in het vliegtuig wist niemand met zekerheid te zeggen wat het was(en het was toch wel een groot vliegtuig). Vele malen is er geroepen, dat het het huis van een zee-egel zou zijn, maar daar zijn de geleerden het nog niet over eens, gezien de verzameling van zee-egelhuisjes, die we verzameld hebben. Misschien was dat op de foto niet helemaal duidelijk te zien, maar op de bovenzijde van het huisje zat als ware de vorm van een zeester ingedrukt. Net zoals je dat bij een fossiel tegenkomt. We blijven zoeken en laten de inzenders de uitkomst weten.

We zijn bij "EPI"davros geweest en onderweg het "L"ei"OOG" van de spinaker aan de schoot vastgemaakt, dus een epiloog hoeft er eigenlijk niet geschreven te worden, maar toch, hopen we dat jullie het leuk en interessant gevonden hebben om onze dagelijkse epistels te lezen.

Epistels door meerdere mensen geschreven, vanuit verschillende invalshoeken, een mengeling van cultuur, natuur, humor, weer, sporten en beleven.

Een goede raad van ons: Ga volgend jaar zelf ook eens in Griekenland varen en wil je een goede boot, kijk naar de Jason link.

Goede vaart en wellicht tot ziens in Griekenland

Snif snif, je zou er zowat bij gaan janken, als je naar buiten kijkt: REGEN, REGEN. Brrr, wanneer gaat de volgende vlucht naar Athene.

Groeten van

Digitale Willem en zijn kroew.


!! DE LAATSTE SOEP !! !! VLIEGTUIGMOTOR !!


!! WOLKEN !! !! BOOM OP GROND !!